"Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" - İÇİMDEKİ PİŞMANLIĞA DAİR

İÇİMDEKİ PİŞMANLIĞA DAİR…

Dünya denen şu âlemde

Herkes bir koşuşturma içinde

Kimileri dünyada; ahireti için çalışıyor

Kimileriyse nefsinin istekleri için ahiretini yok ediyor

Bu ne biçim dünya ki dostlar?

Beni alıp götürmüş içindeki çirkinliklere

Gözümü kör edercesine inandırmış sahteliklerine

Öylesine kör etmiş ki gözlerimi;

Görememişim rabbimin o engin rahmetini.

Öyle bir mühür vurmuş ki kalbime;

Layık olamamışım rabbimi sevmeye,

Onun sevgisine…

Rabbimden uzaklaştığımın farkına varamamışım bile!

Nefsimin esiri olmuşum bir zamandan sonra

Yani alışmışım artık haramlara!!!

Çoğu zaman haramların içinde aramışım helalleri!

Helal olan şeylerse zorluyormuş artık nefsimi,

Kısacası derin bir gaflete düşmüşüm yani…

Ama yine de kalbimin en ücra köşesinde kalan;

Küçücük bir iman kıvılcımı varmış kaybolmayan.

Kim bilir beklide odur hayatta kalmamı sağlayan!!!

ALLAH’IM

Huzuruna çıkacak yüzüm olmasa bile,

El açıyorum sana bütün içtenliğimle

Kapına geldim kalan son kıvılcımı alevlendirmeye

Senin aşkınla yanıp tutuşmaya…

Öyle acizim ki senin karşında

Tövbe ediyorum artık bütün günahlarıma

Söz veriyorum bir daha yapmayacağıma!!!

Ne olur rabbim esirgeme benden merhametini

Ve işlediğim bütün günahlarıma rağmen;

AFFET BENİ!!!...

MERVE FİRDEVS DENEK